Feracelik Kumaşlar

Krep”, kumaşa kırışık veya çakıllı bir doku veren, çoğu zaman zarif örtüyle bluzlar ve elbiseler için kullanılan isimdir. Hemen  her elyaf kullanılabilir ve kumaş ince, şeffaf, ince ve opak veya hatta ağır olabilir. Krep (altın krep) kumaş, gergin olabilir ve kesme ve dikme dikkat gerektirir. Ayırıcı yüzey, iplik bükülmesinden, uygun bir dokuma yapısının düzenlenmesinden, düzensiz çözgü gerginliğinden faydalanılarak veya bir kimyasal işlem uygulanarak elde edilebilir.

Çeşitler

Birinci tip, iki çeşit sıkı eğrilmiş atkı ipliğinin (çapraz olarak çalışan iplik) kinetik enerjisini (S-bükülmüş ve diğer Z-bükülmüş- (bükümlerin sola veya sağa yukarı doğru eğik olması için) döndürülerek, Sırasıyla tekli veya çift olarak düz örgü bir bezle değiştirilir. Tezgahın gerginliğinden kurtulduktan sonra, yaylı iplikler on dokuzuncu yüzyılda bilindiği gibi ağın sınırları içinde gevşemeye ve böylece “düz krepe” ya da krep haline getirilmiş karakteristik dalgalı yüzey kazandırmaya çalışırlar. Bazen bu teknik, on dokuzuncu yüzyılın başlarında Çin ipek şal ihracatında olduğu gibi her iki çözgende (uzunlamasına ilerleyen ipliklerde) ve atkılarda kullanılır. Georgette, keskin, düz kreptir; Nispeten modern bir kumaş olan şifon da keskin ve berraktır fakat pürüzsüz, kazınmamış bir yüzeye sahiptir.

İkinci tip krep, oldukça inişli görünüşlü küçük, düzensiz şamandıralara sahip olan bir örgü içinde normal bükümü olan ipliklerden yapılır. Bu yöntem, büyük iplikleri kayda değer bir doku üreten ağır kumaşlarda en etkilidir.

Üçüncü tip krep dokumada gevşek gerilimden kaynaklanan çarpık desenler taşmıştır. Kumaş dokuma tezgahının gerginliğinden kurtulduğunda, kumaş düzleminden çıkıntı yapmaya zorlanan kıvrılmış çizgilere göre daha yakın mesafeli atkılarla daha kısa bir uzunluğa rahatlar. Yazlık takım elbisesi, iç çamaşırı, pijama ve çocuk giyiminde genellikle ideal bir seçimdir, çünkü kırışıklıkları döküp ütülemezdir.

Dördüncü krep, kumaş uygulandığı her yerde küçülmesine neden olan özel bir bitiş uygulamasını gerektirir. Yöntem, ilk kez 1822’de İngiltere’de patentli olup, kabartmalı desenleri almak için, ısıtılmış, oyulmuş bir bakır silindirin altına gomalakla sertleştirilmiş düz, ince bir ipek gazlı bez geçirilmiştir. Şu anda, baskılı çeşitlerin ağırlıklı olarak dokulu kreplere “krep” adı

verilmişti.

Organze İpek

İpek Organza, ipekli gazlı bezden daha ağır ve daha keskindir ince ince açık dokumalı bir kumaştır. Pürüzsüz, düz bir yüzeye sahip, güçlü ve dayanıklıdır ve sertliğini bükümlü ipliklerden alır. Genellikle süslenmiş kumaşlar için temel kumaş olarak kullanılır.

Bu düz örgü dik ipek, gevşek bir düz dokuma ile 10-20 inçlik sıkı bükülmüş ipliklerden yapılır. Organza, ipek ile yapılmış ve şeffaf olmasının dışında, pamuk kumaş organdiyasına benzemektedir. Organza, dikişler, cepheler ve hemseler için özel dikiş teknikleri gerektiren berrak bir örtüye sahiptir çünkü giysinin dışından görülebilirler. Çoğunlukla arayüz, peçe ve bastırma için kullanılır.